Svest o napadima panike igra izuzetno važnu ulogu, kako za ljude koji ih doživljavaju, tako i za njihove porodice i prijatelje. Ovi napadi iznenada obuzimaju pojedince intenzivnom anksioznošću i nose sa sobom mnoge fizičke i emocionalne simptome.
Neki od ključnih simptoma su:
Iznenadni početak: Osoba koja doživljava napad može osetiti iznenadni strah i paniku
Fizički simptomi: napadi panike su često praćeni izraženim fizičkim simptomima kao što su ubrzan puls, znojenje, drhtavica, mučnina, vrtoglavica, osećaj gušenja, bol u grudima i dr. Ovi simptomi mogu izazvati strah od ozbiljnih zdravstvenih problema, uključujući srčani udar
Emocionalni simptomi: Napadi panike izazivaju duboke emocionalne reakcije, uključujući osećaj neposredne opasnosti, strah od gubitka kontrole, strah od ludila ili smrti. Osoba može osećati da se odvaja od stvarnosti
Trajanje: Napadi panike obično traju nekoliko minuta, iako mogu izgledati mnogo duže osobi koja ih doživljava. Nakon napada, osoba se može osećati iscrpljeno i emocionalno ranjivo
Panični poremećaj: Ljudima koji redovno doživljavaju napade panike može se dijagnostikovati panični poremećaj. Ovaj poremećaj karakterišu ponavljajući napadi panike, a osoba može razviti strah od ponovljenih napada ili izbegavati situacije koje ih mogu izazvati
Lečenje: Postoje različiti pristupi lečenju napada panike, uključujući terapiju, lekove i tehnike opuštanja. Terapija, kao što je kognitivna bihejvioralna terapija (CBT), pomaže ljudima da razumeju uzroke napada i nauče strategije da ih kontrolišu
Podrška: Ljudi koji se bave napadima panike često se osećaju izolovano. Važno je tražiti podršku od porodice, prijatelja i stručnjaka za mentalno zdravlje. Razgovor sa nekim ko razume napade panike može biti od velike pomoći
Razumevanje napada panike pomaže pojedincima da razumeju njihovu prirodu i olakšava pronalaženje pomoći i podrške. Ljudi koji redovno doživljavaju napade panike mogu naučiti kako da ih kontrolišu i smanje njihov uticaj na svakodnevni život.
Kako se pravilno ponašati prema sebi?
Nakon blagovremene dijagnoze, isključivanja drugih psihijatrijskih poremećaja, organskih bolesti i identifikacije stresogenih faktora, pristupa se primeni adekvatne terapije. Najbrže rezultate u lečenju paničnog poremećaja obično pokazuje kognitivna i bihejvioralna terapija u kombinaciji sa upotrebom odgovarajućih lekova kao što su SIPPS i benzodiazepini visoke potentnosti. Ovaj tretman brzo vraća funkcionalnost osobi.
U slučajevima hronične anksioznosti, poznate kao \“lebdeća anksioznost\“, koja može da traje mesecima ili čak godinama, mogući uzrok može biti dubok intrapsihički konflikt, kao što su nerešeni odnosi ili nerešena psihološka trauma. U takvim slučajevima se sprovodi dugotrajna psihodinamski orijentisana psihoterapija.
U prevenciji paničnog poremećaja, rana dijagnoza i blagovremeno započinjanje lečenja su izuzetno važni.
